Πολιτικό Γίγνεσθαι

Εδώ και μήνες ακούω διάφορα τα οποία με κάνουν και νοιώθω απογοήτευση. Πόσο όμως θετικό μπορεί να είναι αυτό για μια χώρα; Υπάρχει πρόοδος και ανάπτυξη σε μια περιοχή όπου οι νέοι βρίσκονται σε κατάσταση απόγνωσης;

Πηγή πληροφόρησης μου είναι κατάκρυο λόγω το ραδιόφωνο (τρόπος επικοινωνίας 1960), ο εργασιακός και φιλικός περίγυρος (τρόπος επικοινωνίας από την απαρχή της ανθρωπότητας) και περισσότερο το ιντερνετ (τρόπος επικοινωνίας 21 αιώνα).

Έχω πραγματικά κουραστεί να ακούω όλη αυτή τη κλάψα και τη μιζέρια την οποία μεταφέρουν οι συνάνθρωποι μου και η οποία αποτελεί παρενέργεια της τηλεοπτικής πλύσης εγκεφάλου που τους γίνεται επί 24ώρου βάσης.

Η μόνη μου παρηγοριά είναι τα blogs τον πολιτών. Εκεί βρίσκεται η αλήθεια, σε όλους εμάς. Είναι γνωστό πως στην αρχαία Ελλάδα όταν γινόταν μια ψηφοφορία για ένα θέμα ανεξαρτήτως σημαντικότητας ή μη άπλωναν ένα σκοινί από την μία άκρη της αγοράς μέχρι την άλλη και έσερναν αναγκαστικά όσους μάζευαν σ’ αυτό μέσα στην αίθουσα που θα λάμβαναν την απόφαση τους. Αυτό το έκαναν γιατί πίστευαν ότι υπάρχει μέρος της αλήθεια σε όλους μας.

Σήμερα, εν τέλει φαίνεται ότι είναι περισσότερο από δύσκολο, είναι σχεδόν αδύνατο να υπάρξει ελευθερία στο «Πράγμα» αυτό στο οποίο μέσα ζούμε. Είναι κοινός αποδεκτό ότι αυτό το «Πράγμα» είναι ένα σύνολο το οποίο περιέχει πολλούς έξυπνους και ικανούς ανθρώπους, που όμως για κάποιο περίεργο λόγω κυβερνάται από λίγους χαζούς και διεφθαρμένους ανθρώπους.

Πως καταλήξαμε όμως σ’ αυτό και τι θα πρέπει να γίνει για να αλλάξει μια κατάσταση που σήμερα φαίνεται παγιωμένη; Είναι αυτός ο λόγος που μας οδήγησε σε οικονομική υποδούλωση ή κάτι βαθύτερο ευθύνεται;

Οι καιροί άλλαξαν, οι άνθρωποι όμως όχι. Στην αρχαιότητα δημιουργούνταν πόλεμοι, όποιος ήταν πιο ισχυρός νικούσε και καταλάμβανε την έκταση του ηττημένου. Αυτό με τον καιρό δεν φάνηκε και πολύ αποτελεσματικό αφού οι υπόδουλοι λαοί αργά ή γρήγορα επαναστατούσαν. Ο κατακτητής έφευγε και ο ηττημένος άρχιζε πάλι από την αρχή να συμμαζεύει το «σπίτι» του. Πιο μετά αναπτύχθηκε αυτό που στο τέλος αποκαλέσαμε Ψυχρός πόλεμος. Οι Αμερικάνοι ενάντια τον σοβιετικών προσπαθούσαν να επιβάλουν την κυριαρχία τους χωρίς να υποστούν απώλειες σε ανθρώπινο ή υλικό εξοπλισμό κάτι που αν ίσως είχε γίνει να είχε βάλει την παγκόσμια κοινότητα σε νέες περιπέτειες και να άλλαξε το ρου της ιστορίας μια για πάντα. Και ερχόμαστε στις μέρες μας. Ο πόλεμος που επικρατεί τώρα αργότερα θα ονομαστεί ίσως Οικονομικός. Στην Ελλάδα υπήρχε από την εποχή της ίδρυσης της με το νεοσύστατο κρατίδιο να χρωστάει υπέρογκα χρηματικά ποσά στις χώρες που την «ελευθέρωσαν» και κορυφώνεται θα λέγαμε στις μέρες μας, χωρίς να ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον.

Πως έγινε αυτό;

ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ

Οι Έλληνες αν και μια χούφτα άνθρωποι, έχουμε την τάση να διαφωνούμε και να πλακώνουμε στο ξύλο τον συνάνθρωπό μας, ιδίως αν αυτός είναι πολύ κοντά μας. Οι ερινύες και οι έριδες είναι δαιμόνια που τα έχουν αφήσει σ’ αυτό το χρόνο αιώνες τώρα αμολημένα να μας καταδυναστεύουν. Κανένας μα κανένας σ’ αυτή τη χώρα δεν έχει καταλάβει την δύναμη του συνόλου. Κανένας δεν γνωρίζει ότι μέσα από την ομαδική εργασία και τον σχεδιασμό προκύπτουν αποτελέσματα. Ήμασταν, είμαστε και δυστυχώς αν δεν κάνουμε κάτι θα εξακολουθήσουμε να ήμαστε ιδιοτελής άνθρωποι. Ποτέ δεν θα πάψουμε να ήμαστε ιδιώτες. Κάτι το οποίο έχει σαν αποτέλεσμα στις μέρες μας να γινόμαστε idiot δηλαδή ηλίθιοι.

Αυτά τα αρχαία χρόνια, σε ότι αφορά τα γονίδια. Στην περίοδο της Τουρκοκρατίας οι Έλληνες έμαθαν κ άλλα όμορφα πράγματα. Έμαθαν να λαδώνουν για να πετύχουν την δουλεία τους σε ένα κράτος το οποίο είχε πολύ αργούς κρατικούς μηχανισμούς, να μην εργάζονται πολύ κατά την τουρκική ρήση «Γιαβάς Γιαβάς» που στα ελληνικά μεταφράζεται «αργά, αργά» εξόν και το σημερινό «Ε…ένταξη τώρα…δεν βαριέσαι…» και τέλος να θέλουν να γίνουν ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ δημόσιοι υπάλληλοι!

Στα χρόνια μετά την τουρκοκρατία ακολούθησε ακόμα μια ξένη κατοχή από την οποία κληρονομήσαμε ακόμα ένα σύνδρομο ελλείψεις βασικών αγαθών πρώτης ύλης, αφού η χώρα στην κυριολεξία αποστραγγίστηκε και ότι είχε και δεν είχε έφυγε για την Γερμανία και για άλλες «πολιτισμένες» χώρες.Το σύνδρομο αυτό ονομάστηκε αργότερα κατοχικό.Μέσα από πολλές αναταραχές εμφυλίους πολέμους δικτατορίες που στις μέρες μας πολλοί από μας πιστεύουν ότι υπήρξε η καλύτερη περίοδος διακυβέρνησης του «πράγματος», μιας και κατά την διάρκεια της έγιναν πολλά δημόσια έργα, φτάνουμε στο σήμερα. Τα τελευταία χρόνια η χώρα πέρασε σε ένα περίεργο πολίτευμα το οποίο γεννήθηκε πάλι εδώ, σ’ αυτό το σημείο του πλανήτη, το οποίο ίσως αργότερα ονομαστεί ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑ.

Η κομματοκρατία αποτελεί ένα κακό παράγωγο της προεδρευομένης κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Οι πολίτες που υπακούν στο πολίτευμα αυτό θεωρούν ότι στη χώρα τους υπάρχει Δημοκρατία και ψηφίζουν κανονικά, στην πραγματικότητα όμως μικρές ομάδες ανθρώπων με διάφορους χρωματισμούς έχουν αναπτύξει μηχανισμούς και διαπροσωπικές συνδέσεις οι οποίες καταρρίπτουν την όποια δομή λειτουργίας του πολιτεύματος τους.

Σκοπός των ομάδων αυτών είναι η υποχρεωτική ικανοποίηση των οπαδών τους προκειμένου να τους ψηφίσουν. Πρόκειται για ένα φαύλο κύκλο στον οποίο ουσιαστικά η ψήφος χρηματίζεται και κοστολογείται ανάλογα με την γνωριμία ή αλλιώς με το «βίσμα» που διαθέτει ο καθένας. Μπορείς να πετύχεις από μια θέση στο δημόσιο για το γιό, την εγκονή και τη κόρη σου μέχρι την σύναψη συμφωνιών συμφέρουσας για την επιχείρηση σου ή ακόμα και την θέσπιση νομοθεσίας η οποία θα σου επιτρέπει να κάνεις αυτό που επιθυμείς. Οι ενέργειες του παραγώγου αυτού γίνονται πιο έντονες στη διακυβέρνηση μικρού συνόλου ατόμων, 11 εκατομμυρίων για παράδειγμα,(πως μου ήρθε αυτό!), στο οποίο η μη ύπαρξη διαπροσωπικής σύνδεσης με οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο μειώνεται στο ελάχιστο.

Τόσα χρόνια ΓΕΝΙΕΣ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ γαλουχήθηκαν με ένα και μόνο στόχο. Να μπουν στο Δημόσιο. Όσοι πρόλαβαν και μπήκαν στο δημόσιο και “βολεύτηκαν” έχουν γίνει στις μέρες στόχος όλης της χαιρεκακίας των υπολοίπων οι οποίοι δηλώνουν ικανοποιούνται από την μείωση των επιδομάτων και την κατάργηση των μισθών τους. Κανένας δεν είναι σε θέση να φύγει από την στενομυαλιά του και από την κοντόφθαλμη αντίληψη που τον διακατέχει έτσι ώστε να συνειδητοποιήσει ότι ουσιαστικά πρόκειται για γενική υποβάθμιση της δημόσιας οικονομίας και της πιστοληπτικής ικανότητας των πολιτών. Δημιουργείται μια κερδοσκοπία που αγγίζει τα όρια του τυχοδιωκτισμού η οποία εκμεταλλεύεται τους ανοδικούς δείκτες και την αναπτυξιακή πορεία στην οποία βρίσκονταν η χώρα μας και προσπαθούν να διοχετεύσουν την ροή του χρήματος σε κατευθύνσεις οι οποίες δεν προάγουν εμάς. Τα χρήματα υπάρχουν και μας τα παίρνουν από όλους μας, ξένοι γιατί εμείς τους επιτρέπουμε και τους αφήνουμε να το κάνουν! Ο 13 και 14 μισθός όλων των δημοσίων υπαλλήλων θα πάει στον Αμερικανό-Αγγλικό «Οικονομικό Οίκο» που θέλει να υποδουλώσει όλο το πλανήτη. Ουσιαστικά μας καταλαμβάνουν με τα λεφτά μας! Οι όποιου είδους επενδύσεις με “διευκόλυνσης” που θα αναγγελθούν γιατί πρέπει να αναγγελθούν, από την κυβέρνηση, αν αυτή υπάρχει υπό τη σύσταση και τη μορφή που έχει σήμερα, θα τις εκμεταλλευτούν αυτοί που μας παίρνουν σήμερα τα λεφτά, δηλαδή με τα ίδια ΜΑΣ τα λεφτά θα έρθουν σε λίγο χρονικό διάστημα στην ίδια ΜΑΣ τη χώρα άλλοι, όχι εμείς για να στήσουν επιχειρήσεις, στις οποίες ΕΜΕΙΣ θα πρέπει να δουλέψουμε σαν υπάλληλοι με τους όποιους όρους θα βάλουν αυτοί γιατί εμείς είμαστε τρόμπες. Η οικονομική ανάπτυξη της χώρας παραδίδεται παντελώς σε ξένους «οργανισμούς» και επενδυτικά σχήματα. Δυστυχώς πολύ δύσκολα θα ήμαστε εγώ και συ μεθαύριο που θα διαθέτουμε τα χρήματα για να δημιουργήσουμε μια μεγάλη επένδυση στην ίδια μας τη χώρα.

Τι πρέπει να γίνει;

Είναι κρίμα που ζω σε ένα "πράγμα" που την διοικούν παράλλητοι.Όχι ότι έχουν κάποια σωματική ανικανότητα, η έλλειψη εντοπίζεται περισσότερο στο πνεύμα παρά στο σώμα. Άνθρωποι που είναι ανίκανοι να διακρίνουν όχι μόνο την πραγματικότητα, όχι μόνο το τι θα συμβεί στο μέλλον αλλά και το τι συμβαίνει στην πραγματικότητα που τους περιβάλλει. Άνθρωποι πολλές φορές χωρίς όραμα και σωστούς συμβούλους γύρω τους και άνθρωποι με όραμα και λάθος περίγυρο.Υπάρχουν βέβαια και αυτοί οι οποίοι γνωρίζουν λόγω διαπροσωπικών και άλλων σχέσεων και απλά σιωπούν.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ - ΛΥΣΕΙΣ

-Αλλαγή νοοτροπίας όλων μας.

- Αποχή από κόμματα. Οι νέοι και νέες ηλικίας από 19-45 ετών να εγκαταλείψουν ΑΜΕΣΑ όποια κομματική παράταξη στην οποία εντάσσονται. Μα καλά δεν το βρίσκεται και σεις οι ίδιοι γελοίο να είστε μέλος, γραναζάκι και να συντηρείτε μια ήδη διεφθαρμένη κατάσταση που οι πατεράδες μας δημιούργησαν; Ντροπή πια!

-Να σταματήσουμε να πιστεύουμε ότι οι άλλοι μας φταίνε για τα χάλια μας και ότι οι άλλοι είναι πάντα υποχρεωμένοι να μας βγάλουν από αυτά! Δεν είναι υποχρεωμένοι οι Γερμανοί να μας πληρώνουν. Δεν μας χρωστάνε τίποτα οι άνθρωποι να δουλεύουν για μας!!! Επειδή εμείς είμαστε αφελής και αφήναμε τόσο καιρό κλέφτες να μας διοικούν, πρέπει δηλαδή να μας πληρώνουν οι άλλοι; Εάν επρόκειτο εμείς να πληρώσουμε για τους Βούλγαρους ή τους Πορτογάλους θα το δεχόμασταν εύκολα; Τι νομίζουμε ότι είμαστε και θα πρέπει κάθε φορά να είναι υποχρεωμένοι ΟΙ ΑΛΛΟΙ να μας βοηθάνε και γιατί έχουμε την αίσθηση ότι ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΑΛΛΟΙ φταίνε; Εμείς τι κάναμε για να γίνουν όλα αυτά; Μήπως αυτοί ψήφιζαν για μας τα χρόνια μετά την μεταπολίτευση; Μήπως αυτοί μεγάλωσαν τα παιδιά τους με στόχο να μπουν στο δημόσιο; Μήπως αυτοί έκαναν πλύση εγκεφάλου στα παιδία τους να μπουν να «αράξουν» σε μια θεσούλα αντί να τα σπρώχνουν να δημιουργήσουν κάτι δικό τους; Αν το κάναμε ίσως να είχαμε κάτι να παράγουμε αυτή τη στιγμή!

-Να βρεθούν αυτοί που καταχράστηκαν μεγάλα και όταν λέω μεγάλα εννοώ ΜΕΓΑΛΑ χρηματικά ποσά από το ελληνικό δημόσιο, να τους κατασχεθεί η περιουσία, γιατί έχουν! Έχουν εξασφαλίσει μέχρι και τα τρισέγγονα τους, και να μπουν φυλακή. Να δοθούν τα ονόματα τους για δημοσίευση προς παραδειγματισμό και τα ΜΜΕ να αναφέρουν το γεγονός με λεπτομέρειες όχι να το αποσιωπήσουν ως συνήθως.

-Αλλαγή ή άρση θέσης των διευθυντών, προϊσταμένων, υπευθύνων έργων τα οποία απέτυχαν παταγωδώς ή υπολειτουργούν στο δημόσιο τομέα.

-Δημιουργία ευέλικτων μηχανισμών στο δημόσιο και κατάργηση της κάθετης ροής.

-Απεμπλοκή της Δικαστικής εξουσίας και του ελεγκτικού μηχανισμού από την πολιτική! Έλεος ρε παιδιά αφού εσείς τους ορίζεται τους δικαστές και τους ελεγκτές πως να μην βοηθάνε τους φίλους σας; Πλακά μας κάνετε;!

-Άρση φυσικά της βουλευτικής ασυλίας, κάτι το οποίο ακούω συνέχεια αυτές τις μέρες, όπως επίσης μείωση των μισθών των βουλευτών γιατί πρέπει να σωθεί η χώρα και αυτοί ΕΧΟΥΝ ΟΡΚΙΣΤΕΙ να την υπηρετούν, αυτή είναι η δουλειά τους άλλωστε.

Αυτές οι μέρες είναι δύσκολες για όλους μας, για όλο τον ελληνικό λαό που πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσει έστω και την τελευταία στιγμή ότι έχει κάτι κοινό, με τον Θεσσαλονικιό, με τον Καλαματιανό, με τον Κρητικό, τον κάτοικο του Έβρου και τον Καστοριανό και δεν μιλάω για το 21% Φ.Π.Α φυσικά.

“Κύριοι” εσείς που νομίζεται ότι είστε βουλευτές και κάνετε τους πολιτικούς ενώ δεν έχετε σπουδάσει την επιστήμη και εμφανώς δεν την κατέχετε. “Κύριοι” εσείς που μπαίνετε στη βουλή μας κάθε 4 χρόνια και πολλές φορές πιο συχνά και ορκίζεστε ότι θα μας υπηρετείτε πιστά, σε σας λέμε ότι δεν υπάρχει πια Κολοκοτρώνης να τον βγάλτε από την φυλακή να πολεμήσει για σας. Ο εχθρός δεν είναι απέναντι, ο εχθρός μας έχουμε γίνει εμείς και οι αυτοκαταστροφική εθελοτυφλία μας. “Κύριοι” ο Καποδίστριας δεν ζει αλλά σας βλέπει, σας βλέπει όπως σας βλέπουμε και όλοι εμείς, όπως σας βλέπει και η ιστορία που αργότερα θα σας κρίνει. Ίσως υπάρχει μια τελευταία ευκαιρία να αναστρέψετε την κατάσταση και να σώσετε ότι έχει απομείνει. Αν δεν αλλάξουν τα πράγματα οι πολίτες θα είναι αμείλικτοι απέναντι σας και αυτοί που βολέψατε δεν θα είναι εκεί σίγουρα για να σας στηρίξουν. Ο λαός μπορεί να βρει άλλους εναλλακτικούς τρόπους διακυβέρνησης.

Σ’ αυτό το τόπο ίσως γεννηθεί ένα άλλου είδους πολιτεύματος. Η ΨΗΦΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ η οποία μπορεί να αρκείτε σε ένα videowall στο οποίο θα προβάλλονται ηλεκτρονικά οι νόμοι τους οποίους ένας ή δύο ή δέκα το πολύ άνθρωποι, ειδικοί εμπειρογνώμονες, θα έχουν συντάξει και αφού διαβάζουμε μια περιεκτική περίληψη τους θα μπορούμε να ψηφίζουμε ΜΟΝΟΙ μας από το κινητό μας τηλέφωνο ίσως, για το αν θα εφαρμοστεί σε μας ο νόμος ή όχι. Τίποτα δεν είναι δεδομένο για κανέναν και για τίποτα. Σήμερα μπορεί εσείς από τις θέσεις που σας δώσαμε να παίρνεται τη δουλειά πολλών εργαζομένων και να οδηγείτε σε μαρασμό και απογοήτευση χιλιάδες άλλους, νέους κυρίως, αύριο όμως ίσως είναι αυτοί που θα καταργήσουν τις δικές σας θέσεις!!!

Τρόποι υπάρχουν και ποτέ δεν είπε κανένας ότι είστε απαραίτητοι.